Een christelijk-liberale synthese onder redactie van George Harinck, Alexander van Kessel en Hans Krabbendam analyseert de motieven en de strijd achter de grondwetswijziging van 1917 en benoemen de blijvende gevolgen van deze Pacificatie voor de Nederlandse politiek.
Op 29 november 1917 stemde de Eerste Kamer voor een grondwetswijziging die bekend staat als de Pacificatie. Hiermee werden twee slepende politieke problemen opgelost: de rechterzijde verkreeg de algehele gelijkberechtiging van openbaar en bijzonder lager en middelbaar onderwijs en de linkerzijde het algemeen mannenkiesrecht. Was dit een hoogstandje in het sluiten van politieke compromissen, of was het de logische uitkomst van een geleidelijk politiek proces? En waren er naast winnaars ook verliezers? Wat bijvoorbeeld te denken van een ander politiek desideratum: het actief vrouwenkiesrecht? En hoe verliep de strijd over deze zaken bij onze Zuiderburen?