De ontdekking van het paradijs

Vanaf de Rotterdamse hongerwinter tot en met de honger in de Braziliaanse sloppenwijken â€' in het levensverhaal van
mijn vader lijkt God soms heel ver weg. De hulpbehoevenden van deze aarde zijn een rode draad in het pad dat mijn
vader aflegt. Of het nu het Joodse buurmeisje is dat gedeporteerd werd, de noodkreet van een Rotterdamse
straatprostituee is, of het de Oost-Duitse vluchtelingen zijn die met zijn hulp de grens over gesmokkeld werden,
of de Braziliaanse straatkinderen â€' God komt steeds dichterbij in het leven van mijn vader en Zijn hand is steeds
duidelijker zichtbaar.
Dit verhaal bestrijkt verscheidene decennia, elk met hun eigen dynamiek in het leven van mijn vader. Allereerst is
er een artistieke zoektocht die in de roerige zeventiger jaren tot grote successen leidt. Het najagen van een droom
lijkt gelukt te zijn. Hoogtepunten en dieptepunten wisselen elkaar af. Met als absoluut dieptepunt de dood van zijn
beste vriend.
In het begin van de jaren '80 vinden er drastische veranderingen plaats in het leven van mijn vader. Hij laat alles
achter, net als voorbeeld Vincent van Gogh, en vestigt zich in het kunstzinnige Parijs.
Dit is echter de start van een nieuwe zoektocht, een spirituele zoektocht. Tot die tijd was God 'dood', maar nadat
er een aantal bijzondere synchroniciteiten hebben plaatsgevonden herontdekt hij God in de Notre Dame, op paasmorgen
1982. De Notre Dame in Parijs is de plek waar ik twee jaar later gedoopt ben. Een jaar daarvoor heeft mijn vader
mijn moeder ontmoet, wat niet gebeurd zou zijn zonder de grote kentering van enkele jaren eerder.
'Waarom verspil je je talenten aan de gekroonde hoofden van deze aarde en wijd je ze niet aan de mensen die het
harder nodig hebben?' vroeg mijn oom aan mijn vader nadat hij de opdracht van een staatsieportret van kroonprins
Willem-Alexander had voltooid, bij het aanbreken van het nieuwe millennium.

Ik raad u aan om het staatsieportret van de kinderen uit de Braziliaanse favela te bekijken. Elk kind op de voorgrond
van dit schilderij kent een eigen ontroerend verhaal dat mijn vader in dit boek beschreven heeft. Hoe hartverscheurend
sommige vertellingen ook zijn, er klinkt altijd een sprankje hoop in door, omdat mijn vader deze kinderen de boodschap
wil meegeven die hij gedurende zijn levenspad heeft gekregen. Meer zal ik niet vertellen, leest u zelf maar.
Jean-Eric Visser

Over de auteur:
Eric Visser is een internationaal bekend kunstschilder. Op de leeftijd waarop de meeste mensen van hun pensioen gaan
genieten heeft hij alles wat hij had â€' en dat was véél â€' opgegeven, om kinderwerk te gaan doen in de sloppenwijken
van Sao Paolo. Inmiddels zijn er projecten in onder andere Guinea-Bissau, Angola, Mozambique en Pakistan.