Liefste 'peter'

Maart 2020, plotseling werd ik afgesneden van de buitenwereld. Ik stond op een morgen en dacht... nu is het moment om mijn verhaal neer te pennen. Ik was weer eens geconfronteerd met mijn eenzaamheid en wou het op deze manier verwerken. De sociale media was voor mij geen oplossing. Daarom besliste ik om brieven te schrijven naar mijn overleden grootvader, Léon Cyril Van der Haeghen, (dooppeter) om zijn verhaal (heldendaden) te vertellen maar ook mij ideeën neer te schrijven over het dagelijks gebeuren met een lach en een traan. Ik wou in de eerste plaats hoop en soelaas doorgeven aan alle mensen die het moeilijk hebben in het bijzonder in deze corona periode. Ik heb het groot geluk gehad om opgevoed te worden door een bijzondere intellectuele man, die voor mij in de eerste plaats een échte vader voor mij was. Triestig was het wanneer hij overleed aan kanker. Ik was toen 18 jaar oud en wist niets van het leven. Al jaren draag ik dit verdriet (van zijn verlies) met mij mee. Het is waar, alles wat ik realiseer, alles wat ik denk, heb ik van hem geleerd. Ik leerde van hem om positief te blijven in het leven en ook verdraagzaam te zijn in de maatschappij. Graziella Stefani