Hij was in dachau

Jeanne Tunderman, de vrouw van dominee Wim Tunderman, houdt in de Tweede Wereldoorlog een dagboek bij. Haar man wordt door de Duitsers gevangen genomen op 9 januari 1942. Jeanne begint te schrijven op 4 september als haar man vanuit Kamp Amersfoort naar het concentratiekamp Dachau wordt gedeporteerd. Ze blijft schrijven, tot ze op 8 januari 1943 het bericht krijgt dat haar man het kamp niet heeft overleefd.
Het dagboek bestaat uit 69 indrukwekkende fragmenten die vertrouwen tonen, maar ook het vertwijfeld verlangen van Jeanne, 'het moeten inbinden' van haar gevoelens.
Jeanne's tekst wijst niet alleen een weg, maar geeft steun voor ieder die dat zoekt.