Iemand zien staan

'Iemand zien staan' is bestemd voor mensen met belangstelling voor zorgethiek, maar zonder tijd voor dikke pillen. Annelies van Heijst ordent haar gedachten over zorgethiek nu via het thema erkenning. Wat professionals, maar ook ontvangers van zorg en hun familie gemeen hebben is namelijk dat ze willen dat iemand hen ziet stáán. Niets is erger dan dat ze over je heen kijken of als een ding behandelen.

De auteur neemt zo nu en dan duidelijk stelling, ook inzake gevoelige onderwerpen. Zoals stoppen met behandelen. Of erkennen dat bij zorgen niet alleen mooie gevoelens komen kijken. Erkenning beslaat verschillende terreinen, ze heeft betrekking op professionals, maar ook op zorgontvangers en hun familie. Ze heeft ook met grootschalige structuren van doen. Dus gaat het over erkenning van instituties, en toegeven dat interventie niet het enig zaligmakende professionele repertoire is. Tot besluit volgt een uitleg over wat 'menslievende zorg' wel en niet is, en hoe het in de praktijk werkt.



Annelies van Heijst (1955) doceert ethiek aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de Universiteit van Tilburg. Zij promoveerde in 1992 op 'Verlangen naar de val. Zelfverlies en autonomie in hermeneutiek en ethiek' en publiceerde voorts o.m. 'Leesbaar lichaam. Verhalen van lijden bij Blaman en Dorrestein' (1993), 'Liefdewerk. Een herwaardering van de caritas' (2002), 'Menslievende zorg' (20085) en 'Iemand zien staan' (20092).