Het gelijk van honderd tegelijk zingende

De taal sprankelt, buitelt en overrompelt inde nieuwe dichtbundel van Pieter Boskma.

Uit Het gelijk van honderd tegelijk zingende bossen rijst een evengrimmig als geestig beeld op van onze zelfgenoegzame tijd,waarin het eigen gelijk en het luidkeels uitventen daarvan tothet hoogste goed zijn verheven. Vol droge, soms vileine humoren met veel zelfspot beziet Pieter Boskma de wereld om hemheen, waar het absurde niet langer absurd is maar de alledaagserealiteit. Hoewel de toon hard kan zijn, prevaleert de bekommernisom de condition humaine in deze beeldrijke bundel diede actualiteit dicht op de huid zit.
Een aantal schitterende in memoriams voor bevriende dichtersals Joost Zwagerman, Rogi Wieg, Menno Wigman en HafidBouazza vormen een ontroerend tegenwicht voor de hectiek enuitwassen van onze tijd waarmee deze bundel ons op nietsontziendemaar ook vermakelijke wijze confronteert. Dit maaktHet gelijk van honderd tegelijk zingende bossen tot een rijke enopvallend vitalistische bundel, een nieuw hoogtepunt in hetoeuvre van deze gevierde dichter.