Alle gedichten

'Dichten is geen wedstrijd, ook al kun je er prijzen mee winnen,'schreef Remco Campert eens, 'maar daarmee ben je nog niet debeste. Dat begrip bestaat niet in de poëzie.' Hij mijmert verderen levert zich over aan een gedachtegang. 'Misschien zou jeGorter de beste dichter van de Lage Landen kunnen noemen,maar daar komen Lucebert, Kouwenaar, Van Ostaijen en Clausal aangesneld. En Frank Koenegracht. Voor die laatste ben ikbereid 'de beste' even te aanvaarden. Even maar, want ik wilhem niet verstikken. Dit overkwam me bij nauwkeurige herlezingvan Koenegrachts verzamelbundel. Neem het gedicht Epigram.Mijn ziel is onzichtbaar en stroomt aldoormaar ik blijf zo kalm als een raam op zondagen in mijn verbeelding zit iktweemaal zo stil als jullie denkenterwijl alles wat donker is komt aansluipenals een langzame lelijke vlieg.En al ons denken is als een hondjein de bocht van de weg.Bij het laatste beeld spits ik de oren. Dit is geen slapende hond,maar een klaarwakkere. Het is de poëzie zelf.'