Aokigahara (????)

Nadat de dichter jaren geleden zijn muze leerde kennen besloot hij haar iedere dag eengedicht te sturen, aanvankelijk vormvast later wat vrijer en ook niet meer dagelijks. Opzoek naar een eigen stijl vond hij inspiratie in de processen verbaal van zijn vader - bijleven agent bij de rijkspolitie - die zich kenmerkten door een gecultiveerdeafstandelijkheid, soms tot in het absurde. Altijd al een obsessief lezer en onbegrensdnieuwsgierig naar achtergronden dienden de onderwerpen van zijn latere gedichten zichvanzelf aan. Ook kan hij terugvallen op een gevarieerd arbeids- en studieverleden, de tijddie hij heeft gevaren of aan een lopende band stond om uiteindelijk een studie rechten afte ronden.Zijn interesse in Japan en de Japanse cultuur leidde tot het aanleggen van een lijst vanmooie Japanse woorden die nog regelmatig wordt aangevuld voor toekomstig gebruik. Heteerste gedeelte van de bundel is daarvan een weerslag.Vragen waarop geen antwoord mogelijk is zijn ook opgenomen, zoals een zelf gekozendood of de duistere kanten van het bestaan, over het leven aan de zelfkant want tenslotteis alles in zijn optiek een bizarrerie of grotesque.Momenteel werkt hij aan een tweede bundel uit nauwelijks verholen afgunst op het succesvan kookboekenschrijvers getiteld 'kookboek voor galgenmalen' eventueel uit te breiden met een 'kookboek voor kannibalen'.