Gezichten op gevels van huizen 1400-1700

Alsof ze levensecht zijn, kijken ze voor zich uit: in steen vereeuwigdekoppen op gevels van historische huizen. Ze wekken eenrealistische indruk, maar toch neemt men meestal aan dat hetanonieme, decoratieve onbekenden zijn. Dit boek laat zien datachter de hoofden echte mensen schuilen. Het zijn persoonlijkeportretten van echtparen die het huis lieten bouwen, soms samenafgebeeld met hun kinderen, voorouders, of voorbeeldigehistorische figuren.Niet eerder is in de (inter)nationale kunstgeschiedenis op dezeschaal aandacht besteed aan de gezichten op gevels. Het onderzoekvan Dirk Jan de Vries laat zien dat de in steen vereeuwigde personenherkend willen worden en op die plaats het Laatste Oordeel afwachten.De diepgelovige mens presenteerde zich met zijn aangezichtvoor het oog van Christus de Rechter in afwachting van hetoordeel: de hemel of de hel. Met dat identificerende doel, somsvoorzien van namen, wapens of huismerken, lieten mensen zichafbeelden op schilderijen, schouwen en ook op gevels.De Vries onderzocht en fotografeerde in Nederland, Duitsland,Wallonië en Catalonië meer dan tweehonderd gevels uit de periode1400-1700. Zijn bevindingen laten een terugkerend patroon zien enmaken het mogelijk de in steen vereeuwigde hoofden van opdrachtgeverste identificeren. Deze geheel nieuwe, multidisciplinairebenadering van de oudere architectuur laat zien hoe huizen enmensen met elkaar verbonden waren, wat ze blijvend wilden tonenen bewaren voor de eeuwigheid.