Rein hart

De auteur wil met dit proefschrift een bijdrage leveren aan
de discussie over de betekenis van de reinheidsbepalingen
in het Oude Testament en de relevantie hiervan voor de
christelijke theologie. Als invalshoek is gekozen voor de
bestudering van het gebruik van het idioom voor 'rein'
en 'onrein' in andere dan de rituele contexten waartoe de
meeste mozaïsche reinheidsbepalingen behoren, met
name in spirituele contexten. Het valt namelijk op dat op
verschillende plaatsen waar sprake is van uitgesproken
spirituele waarden, het idioom wordt gebruikt dat
kenmerkend is voor de rituele context.
Het exegetisch onderzoek van de betreffende teksten leidt
tot de conclusie, dat de tegenstelling 'rein' en 'onrein' in de
spirituele context terug gaat op de tegenstelling scheppingsheerlijkheid contra zondevloek. Ook in de rituele context zou die tegenstelling bij de onderscheiding tussen 'rein' en 'onrein' een rol kunnen spelen.
De auteur confronteert zich ondermeer met de spiritualiseringstheorie van H.J. Hermisson, de antropologische benadering van M. Douglas en het gedachtegoed van Jonathan Klawans en andere hedendaagse Joodse oudtestamentici met betrekking tot de relatie tussen onreinheid en zonde.